Chirurgia ortognatyczna
Leczenie wad gnatycznych i chirurgiczne leczenie wad zgryzu.
Chirurgia ortognatyczna – wskazania
Wskazaniami do zabiegu są zgryzu spowodowane nieprawidłową budową kości szczęki i żuchwy, przez co niemożliwe do leczenia ortodontycznego, zespół bezdechów sennych czy nieharmonijny profil tkanek miękkich twarzy. Dużą część mojego życia zawodowego zajmuje właśnie chirurgiczne leczenie wad zgryzu. Wady gnatyczne najczęściej wpływają nie tylko na uzębienie pacjenta, ale też na wygląd jego twarzy. W efekcie dają zaburzenia proporcji twarzy i jej rysów oraz nieprawidłową pracę stawów skroniowo-żuchwowych. Oprócz względów wizualnych i ortodontycznych, mogą mieć wpływ także na jakość mowy, przełykanie, jakość snu (bezdech, chrapanie), ogólne samopoczucie (występowanie migren) itp.
Chirurgia ortognatyczna – zabiegi
Chirurgia ortognatyczna z reguły poprzedzona jest kilkuletnim leczeniem ortodontycznym. Zabiegi jakie wykonuję w ramach chirurgicznego leczenia wad zgryzu to osteotomia korekcyjna dwuszczękowa (BiMax), osteotomia szczęki (Le Fort, SARPE, SARME), osteotomia żuchwy (BSSO), osteotmia bródki (genioplastyka).
Bimax – osteotomia korekcyjna szczęki i żuchwy
Bimax czyli osteotomia korekcyjna szczęki i żuchwy to zabieg polegający na przecięciu kości. Następnie są one mobilizowane w taki sposób, by można im było nadać nową, właściwą pozycję. Nowa pozycja kości jest wcześniej zaplanowana w technologii 3D, przez co zabieg można zaplanować precyzyjnie z uwzględnieniem oczekiwanej zmiany w profilu tkanek miękkich twarzy. Kości w nowej pozycji są stabilizowane za pomocą tytanowych śrubek oraz płytek. W ten sposób mogą zachować nadaną pozycję do czasu ich zrostu w nowej pozycji.
SARPE/SARME
Procedura chirurgiczna SARPE/SARME, czyli chirurgicznie wspomaganie poszerzenie, pozwala na poszerzenie szczęki (podniebienia) u pacjentów dorosłych. Jest to zabieg, który pozwala na kontrolowane poszerzenie szczęki z użyciem dystraktora lub specjalnie zaprojektowanego aparatu.
Le Fort oraz BSSO
W ramach chirurgii ortognatycznej wykonuję również zabiegi jedoczeszczękowe Le Fort oraz BSSO. Pozwalają one na zmianę pozycji samej szczęki lub samej żuchwy. Zabieg BSSO pozwala na wysunięcie lub cofnięcie żuchwy albo korek†ę przemieszczeń bocznych.
Genioplastyka
Genioplastyka, czyli chirurgiczna korekta bródki jest zabiegiem wykonywanym ze wskazań estetycznych, najczęściej jako dodatkowy element większych zanboegów takich jak BIMAX. Może też być wykonywana samodzielnie i wtedy nie wymaga wcześniejszego przygotowania ortodontycznego.
Chirurgia ortognatyczna eliminuje wady gnatyczne takie jak:
Progenia – wada polegająca najczęściej na niedorozwoju szczęki przy jednoczesnym nadmiernym rozwinięciu żuchwy. Żuchwa (i tym samym broda) wysunięta jest przed szczękę górną.
Retrogenia/mikrogenia – wada polegająca na dotylnym ustawienie żuchwy względem szczęki. Broda i dolna warga często jest cofnięta, czemu może towarzyszyć tzw. zgryz głęboki. Wada ta może powodować zespół bezdechów śródsennych, co bardzo negatywnie wpływa na jakość życia pacjentów, powodując przewlekłe zmęczenie, zaburzenia hormonalne i metaboliczne.
Laterogenia – wada zgryzu polegająca na przemieszczeniu bocznym i zaburzeniu symetrii twarzy. Na skutek nieprawidłowego asymetrycznego wzrostu żuchwy dochodzi wtórnie do zaburzeń pozycji szczęki, co wpływa na asymetrię twarzy powodując defekt estetyczny.
Zabiegi ortognatyczne rozwiązują poważne problemy zdrowotne i estetyczne pacjentów. Motywacją do zabiegów chirurgii ortognatycznej u pacjentów są zarówno zaburzenia zgryzu, chęć poprawy wyglądu twarzy wpływając na profil tkanek miękkich, jak i zaburzenia funkcjonalne; problemy z odgryzaniem pokarmów, ból stawów skroniowo-żuchwowych, zespół bezdechów sennych. Uzyskanie właściwych proporcji twarzy również wymaga wysokiego zmysłu estetycznego. To od chirurga zależy w jakiej pozycji zostaną zaplanowane przesunięcia kości (planowanie cyfrowe zabiegów ortognatycznych). Zabiegi tego typu charakteryzują się tym, że linie cięcia przebiegają wewnątrz jamy ustnej i nie są widoczne. Dla pacjentów istotne jest również to, że ich efekty są trwałe.
Przygotowanie do zabiegu może być odmienne ze względu na jego rodzaj, jednak w przypadku wad ortodontycznych podstawową formą przygotowania jest kilkuletnie leczenie ortodontyczne prowadzone wspólnie z chirurgiem szczękowo-twarzowym. Kwalifikacja do zabiegu odbywa się na podstawie szczegółowo przedprowadzego wywiadu medycznego. W przypadku współistnienia chorób ogólnych chirurg konsultuje się z lekarzem prowadzącym. Zabiegi wykonywane w narkozie: na 6 godzin przed narkozą trzeba powstrzymać się od jedzenia, a na 3 godziny przed – przestać przyjmować płyny. W ciągu doby przed zabiegiem nie wolno pić alkoholu.
Przed zabiegiem lekarz zleca także wykonanie badań takich jak: badania z krwi (oznaczenie grupy krwi, morfologia, kreatynina, poziom glukozy, wskaźniki krzepnięcia (APTT i INR), poziom elektrolitów), badanie ogólne moczu, a także szczepienie p/WZW B, EKG z opisem.
Chirurgia ortognatyczna to wiele odmian operacji. Zalecenia są zależne od typu zabiegu, podobnie jak okres rekonwalescencji. Wszystkie zalecenia są szczegółowo przedstawiane pacjentowi.